Urodził się 27 lutego 1874r. w rodzinie chłopskiej we wsi Pieszczatki w gm. Połowce, w pow. brzeskim. Po ukończeniu Połowieckiej Szkoły Ludowej pracował jako nauczyciel w cerkiewnych szkołach gramoty. W końcu XIX wieku skierowano go do Choroszczy, gdzie był 10 lat nauczycielem w tutejszej cerkiewnej szkole parafialnej. 14 października 1901 r. ożenił się z Choroszczanką, Anną Jarocką c. Gabriela i Marii z d. Walczuk. Ich ślub odbył się w choroszczańskiej cerkwi. W 1903 r. urodziła się im córka Eugenia, dwa lata później syn Teodor, a wkrótce Wasilij, który w wieku 4 lat zmarł na szkarlatynę. W 1915 r. rodzina Puszkarewiczów udała się w bieżeństwo do Rosji i przebywała w Moskwie. Tam, przy filii Grodzieńskiego Duchownego Konsystorza Prokopij Puszkarewicz zdał egzamin na psalmistę i do 1920 r. był regentem w cerkwi przy moskiewskim Miejskim Kalitnikowskim Posiołkie dla bieżeńców. W 1920 r. powrócił z rodziną do ojczyzny i ukazem Grodzieńskiego Konsystorza z 20 października 1920 r. pełnił obowiązki psalmisty w cerkwi w Choroszczy do 1 października 1928 r. W Lewkowie Starym był psalmistą od 1 do 18 października 1928 r,, diakonem do 1 września 1929 r. Do 17 listopada 1931 r. był psalmistą w Mielniku, a od 9 grudnia 1931 r. do 21 sierpnia 1934 r. w Dubinach. Powrócił do Lewkowa Starego, gdzie prowadził chór do 30 października 1937 r. Przeniesiono go następnie do Wasilkowa. Po zdaniu egzaminów otrzymał święcenia kapłańskie i w grudniu 1939 r. objął parafię w Nowej Woli. Był tam proboszczem 10 lat. W grudniu 1949 r., w czasie służby w cerkwi zasłabł. Zmarł w szpitalu białostockim 23 grudnia 1949 r. Został pochowany przy cerkwi w Choroszczy.
Autor: Halina Surynowicz