Urodził się w 1845 r. W 1869 r. ukończył Seminarium Duchowne w Twerze i rozpoczął pracę jako nauczyciel w guberni kowieńskiej. Święcenia kapłańskie przyjął 14 listopada 1871 r. z rąk bp kowieńskiego Józefa (Drozdowa). Po sześciu latach pracy duszpasterskiej na Wileńszczyźnie zdecydował się objąć parafię położoną na krańcach ówczesnego imperium rosyjskiego. Wybór parafii w Choroszczy był świadomy a młody, gorliwy duchowny potraktował pracę w środowisku wielowyznaniowym jako życiową misję. Dzięki jego staraniom i uporowi zbudowano nową cerkiew, którą wyświęcono w 1883 r. Ks. T. Jaszyn był aktywnym działaczem oświatowym, założycielem szkół cerkiewno parafialnych, a w 1901 r. szkoły dla dziewcząt, założył również parafialną bibliotekę i dziecięcy chór. Władze cerkiewne wysoko ceniły zasługi ojca T. Jaszyna wielokrotnie go nagradzając – w 1888 r. skufią, 1895 r. kamiławką, a w 1899 krzyżem napierstnym. W 1895 r. powierzono mu obowiązki pomocnika białostockiego dziekana. Rok później, w 1896 r., z okazji 25-lecia pracy duszpasterskiej od duchowieństwa dekanatu otrzymał ikonę Zbawiciela. W służbie Cerkwi wspomagały go żona Katarzyna i córki Anna i Helena, syn Mikołaj wybrał także drogę duchowną. Ks. T. Jaszyn zmarł 23 października 1905.
Autor: Halina Surynowicz