Urodził się 21 kwietnia 1912 r. Syn Korneliusza i Matriony z d. Cymbaluk. Związek małżeński zawarł 16 maja 1937 r. z Marią Łobacz c. Emiliana i Katarzyny z d. Troć. W 1939 r. przy klasztorze w Poczajowie ukończył szkołę psalmistów diakonów. Święcenia diakońskie otrzymał 25 czerwca 1940 r. w klasztorze w Jabłecznej i został mianowany tam psalmistą. W 1945 r. otrzymał święcenia kapłańskie i mianowano go proboszczem parafii z siedzibą w tymże klasztorze. W latach 1947-1948 był psalmistą w Bielsku Podlaskim, a od 11 lutego 1948 r. do 30 września 1948 r. pełnił obowiązki psalmisty w parafii Ostrów Półn. Obowiązki proboszcza parafii Samogród powierzono mu 30 września 1948 r., a w 1952 r. przeniesiono go na parafię do Orzysza. Do Samogrodu powrócił w 1958 r. i był tam proboszczem do 2 kwietnia 1969 r. W 1966 r. otrzymał protojerejstwo. W Ostrowie Półn. był proboszczem do 4 listopada 1974 r. 5 listopada 1974 r. objął parafię w Choroszczy. W 1984 r. otrzymał mitrę. W stan spoczynku odszedł w grudniu 1991 r. Zmarł 29 września.
Autor: Halina Surynowicz
Urodził się 14 grudnia 1901 r. w Majdanie Książpolskim, w ówczesnej gub. lubelskiej. Syn Stefana i Heleny z d. Romanowskiej. W 1912 r. rozpoczął naukę w Powiatowej Szkole Duchownej, a w 1918 r. wstąpił do Seminarium Duchownego w Żytomierzu. W 1921 r. był nauczycielem w Horodnicy na Wołyniu. W 1923 r. bp Aleksy mianował go psalmistą w cerkwi w Białowieży, a wkrótce przeniósł do cerkwi w Czyżach. 24 lutego 1924 r. D. Stępkowski zawarł związek małżeński z Eugenią Czerewacką c. Stefana ur. 12 marca 1905 r. w Bielsku. 9 marca 1924 r. D. Stępkowski otrzymał święcenia diakońskie, a 29 marca t.r. przyjął święcenia kapłańskie z rąk bp Aleksego przy Duchownym Konsystorzu w Grodnie. 9 marca 1925 r. przeniesiony został do cerkwi w Nowym Dworze w pow. wołkowyskim. Rektorem filii w Maleszach był od 15 sierpnia 1927 r. do 15 sierpnia 1933 r. – wówczas przeniesieno go do cerkwi w Cichowoli w pow. bielskim. Od 12 kwietnia 1940 r. był proboszczem parafii św. Michała w Bielsku Podlaskim. 16 września 1952 r. został proboszczem parafii w Pasynkach, następnie 17 sierpnia 1954 r. do 17 sierpnia 1958 r. był proboszczem w Samogródzie. Na parafii w Juszkowym Grodzie był od 1 września 1958 r. do 14 listopada 1967 r. Proboszczem w Choroszczy był do 5 listopada 1974 r. W wieku 70 lat przeszedł w stan spoczynku. W czasie swej duszpasterskiej służby otrzymał liczne nagrody: nabiedrennik w 1928 r., Błogosławioną Gramotę w 1932 r., skufię w 1933 r., kamiławkę w 1940 r., Złoty Krzyż w 1944 r., protojerejstwo w 1945 r. Ks. prot. D. Stępkowski zmarł 7 czerwca 1984 r. – został pochowany na cmentarzu w Bielsku Podlaskim.
Autor: Halina Surynowicz
Polecamy obejrzeć w jakości HD.
Urodził się 18 stycznia 1887 r. w Oziernicy w pow. słonimskim. W 1904 r. ukończył Powiatową Szkołę Duchowną w Żyrowicach. Dzięki pięknemu głosowi i umiejętnościom przez długie lata był regentem w wielu cerkwiach na Grodzieńszczyźnie i Białostocczyźnie. Od 4 października 1912 r. do 1915 r. M. Syantowicz pełnił obowiązki psalmisty w cerkwi w Sasinach. Po powrocie z bieżeństwa pracował jako psalmista w Zelwie, w Nowej Myszy, w Rosi. Od 5 marca do 5 lipca 1927 r. był psalmistą w cerkwi w Mielniku. Po otrzymaniu święceń diakońskich w 1933 r. skierowano go do cerkwi w Słonimiu. W 1938 r. otrzymał święcenia kapłańskie, służąc w cerkwi w Słonimiu. Od 1941 r. był proboszczem parafii w Czarnej Cerkiewnej, od 1943 r. w Synkowiczach, a od 1949 r. do 1958 r. w Międzyrzeczu w pow. wołkowyskim. Od 1954 r. protojerej. Dzięki staraniom córki, mieszkającej w Białymstoku, do Polski powrócił w 1958 r. i administrował cerkwią w Kruszynianach. Od 20 maja 1961 r. do 14 listopada 1967 r. był proboszczem w Choroszczy. W wieku 83 lat, po 50 latach służby duszpasterskiej, odszedł w stan spoczynku. Zmarł 23 sierpnia 1976 r. i pochowany został w Białymstoku.
Autor: Halina Surynowicz
Urodził się 13 czerwca 1889 r. w Bogusłowie na Ukrainie. W 1907 r. ukończył Podolską Duchowną Szkołę, a w 1909 r. Seminarium Duchowne w Kijowie. W 1936 r. zawarł związek małżeński z Walentyną c. Dymitra. W 1940 r. metropolita Dionizy wyświęcił go na diakona do cerkwi katedralnej w Chełmie. W 1944 r. abp Paladiusz skierował ks. J. Filipowicza do cerkwi w Krakowie. W latach 1945-1951 służył jako protodiakon w cerkwi katedralnej pw. Św. Marii Magdaleny w Warszawie, a 4 listopada 1951 r. wyświęcono go na prezbitera i skierowano do parafii Juszkowy Gród. Proboszczem parafii w Nowej Woli był od 11 listopada 1952 r. do 9 kwietnia 1957 r. Wówczas skierowano go do Choroszczy. Był tu proboszczem do 1 maja 1961 r. Przeniesiono go w stan spoczynku i jako pozaetatowy duchowny był w cerkwi w Gródku. Od 15 października 1970 r. do swojej śmierci – 9 września 1983 r. pełnił obowiązki proboszcza parafii prawosławnej w Juszkowym Grodzie. Pochowany został na cmentarzu w Gródku.
Autor: Halina Surynowicz