Urodził się w rodzinie chłopskiej 10 lutego 1890 r. we wsi Skupowo gm. Masiewo pow. Bielsk Podlaski. Studiował w Wileńskim Seminarium Duchownym, które ukończył w 1924 roku. 3 czerwca 1925 r. zawarł związek małżeński z Aleksandrą Stefanowską, ur. 11 listopada 1898 r., c. Eugeniusza i Eugenii. – nauczycielką w szkole powszechnej w Wilnie. Ich ślub odbył się w cerkwi św. Michała w Narewce. 6 sierpnia 1925 r. w monasterze boryso-glebskim w Grodnie Włodzimierz Garustowicz został wyświęcony przez biskupa grodzieńsko-nowogródzkiego Aleksego. 4 października 1925 r. mianowano go wikariuszem dziekana prawosławnego w Bielsku Podlaskim. Przy cerkwi Narodzenia NMP pozostawał do 1 lutego 1926 r. Wówczas powierzono mu obowiązki rektora filii Kuźmicze w powiecie wołkowyskim. Od 1 października 1929 r. pełnił obowiązki proboszcza parafii prawosławnej w Choroszczy, a 27 listopada 1929 r. zatwierdzono go na tym stanowisku. W Choroszczy był proboszczem do sierpnia 1944 r. Od 6 sierpnia 1944 do 25 grudnia 1944 r. pełnił obowiązku proboszcza parafii w Gródku, a potem kolejno w Trześciance, Jałówce, Jurowlanach, Werstoku, ponownie w Jałówce, Kuźnicy, Drohiczynie i Kleszczelach. 1 września 1966 r., po 41 latach pracy duszpasterskiej przeszedł w stan spoczynku. Wówczas zaczął pisać wspomnienia, które w formie felietonów drukowała ?Niwa?. Podpisywał je pseudonimem ?Dziadek Roman?.
Autor: Halina Surynowicz