Pascha 2016

Zamieszczono: May 1, 2016 o 23:27

List Paschalny Świętego Soboru Biskupów Świętego Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego do Czcigodnego Duchowieństwa, miłujących Boga Mnichów i wszystkich wiernych Jego Dzieci

Chrystus Zmartwychwstał!
Gdy do grobu zstąpiłeś, o Nieśmiertelny,
w tedy zniszczyłeś moc otchłani,
i powstałeś jako zwycięzca,
Chryste Boże upadłym dałeś Zmartwychwstanie
( kontakion )

Dzisiaj Święty Kościół ziemski i niebieski wychwala Zmartwychwstałego Chrystusa Dawcę Życia: Dzisiaj weseli się całe stworzenie i raduje się , Chrystus bowiem Zmartwychwstał i zniewolił piekło (stichos 9. pieśni kanonu paschalnego).

Na krzyżu na Golgocie s pełniona została wielka ofiara Miłości. Chrystusumiłowawszy swoich będących w świecie, do końca ich umiłował (J 13,1) i dał im możliwość zmartwychwstawania z Nim.

Jezus Chrystus powstał z grobu, jak i przepowiedział. Nie powstrzymał Go opieczętowany grób, nie przeszkodzili postawieni przy grobie żołnierze. Zbawiciel spełnił wszystko, co przepowiedział. Nie ma takiej mocy, która mogłaby pokonać Pana, nie ma władzy mogącej przeszkodzić Chrystusowi w spełnieniu woli Bożej.

Zbawca dał śmierci władzę związania siebie, ale rozerwał więzy śmierci, skruszył bramy otchłani i dał nam życie wieczne i wielkie miłosierdzie. Wszystkim głoszona jest dzisiaj radość, zmarłym i żywym. Jego Zmartwychwstanie oświeca drogę przez życiowe morze. Do Jego spokojnej przystani przybiegamy i wołamy: wyprowadź ze zniszczenia nasze życie.

Niebiosa niechaj godnie weselą się i ziemia niech się raduje, niech świętuje świat cały, widzialny i niewidzialny, albowiem Chrystus, radość wieczna, Zmartwychwstał. Tę radość zwiastują niewiasty niosące wonności, usłyszawszy ją od Anioła. Zwiastują Apostołowie, którzy widzieli samego zmartwychwstałego Pana. Moc Zmartwychwstałego Chrystusa objawia się w całej historii w licznych znakach i cudach okazanych w świecie.

Bracia i Siostry! Wiarę, mądrość i wytrwałość czerpali ze Zmartwychwstani a Chrystusa męczennicy, asceci, biskupi, ojcowie i nauczyciele Świętego Kościoła i wytrwali w wierze nasi praojcowie.

Światłość Zmartwychwstania Chrystusa oświecała wszystkich cierpiących za imię Chrystusowe, wszystkich mających w Nim nadzieję. Jako przykład mogą posłużyć nasi ojcowie, matki, bracia i siostry, którzy cierpieli za Święte Prawosławie na naszej ziemi. Są to męczennicy chełmsko – podlascy: św. Maksym Gorlicki i wielu innych, którzy świadczą o swojej wierności Matce – Kościołowi. My weszliśmy w trud ich świadectwa o Zmartwychwstałym Chrystusie. Ich ofiara wymaga od nas dzisiaj naszej wierności i nie zachwianej wytrwałości nie patrząc na wszelkiego rodzaju fałszywe informacje o Kościele i Świętym Prawosławiu. Dzisiaj my, patrząc na doświadczenie naszych przodków, powinniśmy uczyć się od nich mądrości i miłości do świętej wiary prawosławnej i dawania świadectwa tam, gdzie żyjemy, o tym, że z nami jest Zmartwychwstały Chrystus. Dzisiaj powinniśmy pamiętać, że przez całą historię z nami jest Bóg! Z nami Bóg, zrozumcie to i ukorzcie się, albowiem z nami Bóg, śpiewamy wraz z całym Kościołem. Wszystko to daje nam prawda powstania Chrystusa z martwych.

Bracia i Siostry! Nikt inny, a Zmartwychwstały Chrystus, Zwycięzca piekła i śmierci, Źródło życia, przyobleka nas w swoją niezwyciężoną moc. To ona, tak jak naszym przodkom, pomaga głosić dobro i walczyć ze złem, daje nam moc odpierania wszelkich współczesnych doświadczeń, naruszających podstawy nauki Chrystusowej. Nikt inny, a Chrystus Zmartwychwstały, zwraca się do nas: Dlaczego jesteście tak bojaźliwi, małej wiary? (Mt 8,26), Nie bój się, maleńka trzódko, bowiem Ojciec zechciał dać wam królestwo (Łk 12,32). To On, Zmartwychwstały, wzywa nas: Przyjdźcie do Mnie wszyscy utrudzeni i obciążeni, a Ja dam wam odpoczynek (Mt 11,28).

Zmartwychwstały Pan wzywa nas wszystkich, abyśmy byli z Nim. On nikogo nie odrzuca, wszystkim daje moc i światłość Bożą. My, ludzie wiary, prawosławni chrześcijanie, mówimy: Cóż może oddzielić nas od Niego? Grzech? On przyszedł wszystkim dać przebaczenie. Niewiara? On spełnia prośby tych, którzy Go wzywają! Panie! Pomóż naszej niewierze! Może choroby? Albo życiowe troski? One przemijają jak sen.

Pamiętajmy, że troski zawsze rodzą radość. Uniżenie Syna Człowieczego przemieniło się w Jego Bożą chwałę. Jeszcze nie zaszło pod ziemię Słońce Sprawiedliwości, jak zajaśniała zorza Jego Zmartwychwstania. On znów stoi przed Dziewicą i Anioł mówi do Niej: Raduj się! Twój Syn powstał z grobu. Nie tylko siebie, ale także i martwych podźwignął z grobu. Ludzie, weselcie się!

Bracia i Siostry! Młodzieży! Dzieci! Rozweselmy się paschalną radością mając świadomość, że moc Świętej Paschy nie wyczerpuje się. Ona jest wszechmocna i ożywcza. Bramy otchłani nie zwyciężyły Chrystusa, one nie są w stanie i dzisiaj zwyciężyć Jego Świętego Kościoła, a w nim tych, którzy miłują Kościół i Pana Jezusa.

Witamy paschalnym pozdrowieniem Czcigodne Duchowieństwo, Miłujących Boga Mnichów, Młodzież, Dzieci i wszystkich wiernych naszego Kościoła:
Chrystus Zmartwychwstał!

Światłość paschalnej radości niech napełni całą naszą lu dzką istotę i przemieni jąw postać podobną do uwielbionego ciała swego (Flp 3,21). Niech miłość tryumfuje w ludzkich sercach, bowiem nasza ojczyzna jest w niebie, skąd też Zbawiciela oczekujemy, Pana Jezusa Chrystusa (Flp 3,20).

Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał!

Z Bożego miłosierdzia, pokorni:
+ Sawa, Metropolita Warszawski i całej Polski
+ Szymon, Arcybiskup Łódzki i Poznański
+ Adam, Arcybiskup Przemyski i Nowosądecki
+ Jeremiasz, Arcybiskup Wrocławski i Szczeciński
+ Abel, Arcyb iskup Lubelski i Chełmski
+ Jakub, Arcybiskup Białostocki i Gdański
+ Grzegorz, Biskup Supraski
+ Jerzy, Biskup Siemiatycki, Prawosławny Ordynariusz WP
+ Paisjusz, Biskup Gorlicki

Warszawa, Pascha Chrystusowa 2016 roku

 

Pokrow 2013

Zamieszczono: October 14, 2013 o 22:11

Święto Pokrowy wywodzi się z żywego w Cesarstwie Bizantyńskim kultu relikwii Matki Bożej. W kościołach Bizancjum przechowywano m.in. pasek i chustę Maryi. Niejednokrotnie ocalenie miasta przed atakiem nieprzyjacielskiej floty przypisywano bezpośredniej interwencji Matki Bożej, na przykład w roku 626 podczas oblężenia Konstantynopola czy w 860 podczas ataku Rusów, gdy po zanurzeniu w morze szala Maryi miały rzekomo powstać olbrzymie fale, które zniszczyły nieprzyjacielskie okręty.

Według wschodniej tradycji prawosławnej objawienie Opieki Matki Bożej miało miejsce za panowania Leona VI Filozofa w 910 w kościele Świętej Marii w dzielnicy Konstantynopola Blacherne, gdzie były przechowywane relikwie Maryi (szata, welon, część jej pasa). W tym czasie mury miasta oblegały wrogie wojska ? według różnych przekazów ? Saraceni lub Rusowie. Przerażeni mieszkańcy zebrali się we wspomnianym kościele na całonocnym czuwaniu modlitewnym. W niedzielę 1 października nad ranem św. Andrzej, jurodiwy, który był niewolnikiem pochodzenia słowiańskiego, zobaczył otwartą kopułę kościoła i Matkę Bożą unoszącą się w powietrzu, jaśniejącą w otoczeniu aniołów i świętych. Maryja rozpostarła swój welon (właściwie maforion) nad wszystkimi ludźmi w kościele jako znak swojej opieki nad światem.

Święto Poczajowskiej Ikony Matki Bożej 2013

Zamieszczono: August 26, 2013 o 15:18

Poczajowska Ikona Matki Bożej znajduje się w Ławrze Poczajowskiej na Ukrainie i należy do najbardziej czczonych wśród Słowian.

Została ona podarowana przez greckiego metropolitę Neofita w 1559 roku Annie Gojskiej – dziedziczce majątku, na którym znajdowała się Ławra Poczajowska. Z biegiem czasu zauważono, że ikona emanuje niezwykłą światłość. Wkrótce miał miejsce pierwszy cud uzdrowienia. Odzyskał zdrowie niewidomy od urodzenia brat Gojskiej. Po tym wydarzeniu, które miało miejsce w 1597 r., właścicielka ikony postanowiła przekazać ją w stosowniejsze miejsce – do Monasteru Poczajowskiego. Od 1649 r. ikona znajdowała się w głównej świątyni soborze Świętej Trójcy.

W 1675 roku, dzięki modlitwom mnichów przed świętą ikoną Monaster Poczajowski został ocalony od oblegających go wojsk tureckich. W noc poprzedzającą szturm nad monasterem ukazała się świetlista postać Bogarodzicy otoczonej aniołami.

Widzieli ją również Turcy, którzy strzelali z łuków, ale strzały wracały z powrotem ku nim. Był to dla pogan widoczny znak opieki Matki Bożej nad monasterem.

W latach 1721-1831 monaster poczajowski znajdował się w rękach unitów. Z tego okresu pochodzi spoczywająca na głowie Bogarodzicy korona, nadana przez papieża jako dowód cudotwórczości ikony. Koronacja ikony, zwyczaj katolicki, miała miejsce w 1733 r. i odbyła się ze szczególnym rozmachem.

W 1831 r. monaster powrócił do prawosławnych. Od tej pory przed opuszczającą się z ikonostasu ikoną, znajdującą się nad królewskimi wrotami, tłumnie gromadzą się wierni, odprawiane są uroczyste akatysty i mnożą się przypadki uzdrowień.

Na ramach Poczajewskiej Ikony Matki Bożej znajduje się siedem miniaturowych postaci świętych: proroka Eliasza, męczenników: Miny i Stefana, św. Awramiusza, wielkiej męczennicy Katarzyny oraz męczennic: Paraskiewy i Ireny.

Święto Poczajewskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 23 lipca/5 sierpnia i 8/21 września.
Autor: Jarosław Charkiewicz

Swieto Poczajowskiej Ikony Matki Bożej – 2012

Zamieszczono: February 28, 2013 o 20:53

Poczajowska Ikona Matki Bożej znajduje się w Ławrze Poczajowskiej na Ukrainie i należy do najbardziej czczonych wśród Słowian.

Została ona podarowana przez greckiego metropolitę Neofita w 1559 roku Annie Gojskiej – dziedziczce majątku, na którym znajdowała się Ławra Poczajowska. Z biegiem czasu zauważono, że ikona emanuje niezwykłą światłość. Wkrótce miał miejsce pierwszy cud uzdrowienia. Odzyskał zdrowie niewidomy od urodzenia brat Gojskiej. Po tym wydarzeniu, które miało miejsce w 1597 r., właścicielka ikony postanowiła przekazać ją w stosowniejsze miejsce – do Monasteru Poczajowskiego. Od 1649 r. ikona znajdowała się w głównej świątyni soborze Świętej Trójcy.

W 1675 roku, dzięki modlitwom mnichów przed świętą ikoną Monaster Poczajowski został ocalony od oblegających go wojsk tureckich. W noc poprzedzającą szturm nad monasterem ukazała się świetlista postać Bogarodzicy otoczonej aniołami.

Widzieli ją również Turcy, którzy strzelali z łuków, ale strzały wracały z powrotem ku nim. Był to dla pogan widoczny znak opieki Matki Bożej nad monasterem.

W latach 1721-1831 monaster poczajowski znajdował się w rękach unitów. Z tego okresu pochodzi spoczywająca na głowie Bogarodzicy korona, nadana przez papieża jako dowód cudotwórczości ikony. Koronacja ikony, zwyczaj katolicki, miała miejsce w 1733 r. i odbyła się ze szczególnym rozmachem.

W 1831 r. monaster powrócił do prawosławnych. Od tej pory przed opuszczającą się z ikonostasu ikoną, znajdującą się nad królewskimi wrotami, tłumnie gromadzą się wierni, odprawiane są uroczyste akatysty i mnożą się przypadki uzdrowień.

Na ramach Poczajewskiej Ikony Matki Bożej znajduje się siedem miniaturowych postaci świętych: proroka Eliasza, męczenników: Miny i Stefana, św. Awramiusza, wielkiej męczennicy Katarzyny oraz męczennic: Paraskiewy i Ireny.

Święto Poczajewskiej Ikony Matki Bożej obchodzone jest 23 lipca/5 sierpnia i 8/21 września.
Autor: Jarosław Charkiewicz

500 lat pod opieka Matki Bozej

Zamieszczono: February 26, 2013 o 19:49

14 października 2007 roku w choroszczańskiej parafii Opieki Matki Bożej obchodzono wielkie uroczystości ? 500-lecie powstania parafii i nadania praw miejskich Choroszczy. Władyka Jakub, biskup białostocko-gdański, po Liturgii poświęcił nowe freski w cerkwi i pamiątkową tablicę umieszczoną na głazie przed cerkwią.

? Kiedy świętujemy jubileusz ? mówił władyka ? przypominamy cały okres, od powstania parafii aż do dzisiaj, wszystkie wydarzenia związane z tym miejscem i parafią. Myślimy o wszystkich ludziach, parafianach i duchownych, którzy przychodzili do tej świątyni, trudzili się, każdy na swój sposób, aby osiągnąć zbawienie.
Dziś świętujemy 500-lecie nadania praw miejskich. Każda miejscowość, która uzyskiwała w owych czasach prawa miejskie, musiała mieć świątynię. W Choroszczy zapewne wzniesiono ją dużo wcześniej, dla potrzeb mieszkańców. Stąd też dzisiejszy jubileusz jest datą umowną. Jeśli spojrzymy na układ miasta, zauważymy, że to jest najwyższe miejsce na tym terenie. Więc musiała tu stanąć pierwsza świątynia, budowano je wszak na najwyższym miejscu. Obok na pewno był rynek potrzebny do zgromadzeń…
Dzisiejszy jubileusz jest zwróceniem się ku bogatej historii tych ziem. Ich właściciel, Iwan Chodkiewicz, w pewnym momencie znalazł się w niewoli tatarskiej. Wykupiony został z niej przez króla polskiego. Ponownie uzyskał nadanie ziemi. Potem Aleksander Chodkiewicz, marszałek Wielkiego Księstwa Litewskiego, nadał ziemie wokół Choroszczy monasterowi supraskiemu. Warto zauważyć, że miasta na tych ziemiach, z 500-letnią historią, związane są z możnym prawosławnym rodem Chodkiewiczów.
Historia się zmienia, toczy się w różnych uwarunkowaniach. Ale człowiek pozostaje zawsze człowiekiem. I wtedy, gdy Matka Boża stała przy krzyżu i teraz stoi tak samo przedobliczem Boga i ma ten sam cel ? osiągnąć zbawienie. Człowiek działając w różnych uwarunkowaniach historycznych ma także ten sam cel ? osiągnąć zbawienie.
Jubileusz obchodziliśmy w dniu Opieki Matki Bożej.
? Dzisiejsze święto ? mówił w kazaniu o. Jan Kojło ? skłania nas do zwrócenia uwagi na trzy bardzo istotne wydarzenia, które pomogą nam dostrzec istotę ciągłości w historii.
Oto w 33 roku Zbawiciel, będąc na krzyżu, do stojących u Jego stóp Matki i ulubionego ucznia Jana Teologa mówi: ?Niewiasto, oto syn twój? A do ucznia: ?Oto matka twoja?. Tym samym poręcza opiece Jana Bogarodzicę, a Bogarodzicy opiekę nad całym rodzajem ludzkim.
Drugie wydarzenie. 910 rok. Hordy Saracenów podchodzą pod święte miasto Konstantynopol. Chrześcijański lud całą nadzieję pokłada w Bogu. Wierni wznoszą modlitwy. Z militarnego punktu widzenia są skazani na porażkę. Ale wierzą, że Bogarodzica nie zapomni o nich. I oto w cerkwi na Blachernach święci Andrzej i jego uczeń Epifaniusz widzą, jak Bogarodzica swoim omoforem, welonem, pokrywa wszystkich w cerkwi. Wraz z Matką Bożą przybywają moce niebieskie i święci. W tym święci Andrzej i Epifaniusz widzą realizację tego poręczenia, które Chrystus daje Matce przy krzyżu. Oto Przenajświętsza Bogarodzica nie zostawia ludzi, którzy potrzebują pomocy. I skazane na porażkę wojska bizantyńskie pokonują Saracenów i chronią Konstantynopol i jego świątynie przed zburzeniem i zbezczeszczeniem.
Wydarzenia dzieli czas, miejsce i ranga. Ale z teologicznego punktu widzenia wydarzenie z Konstantynopola z 910 roku, które dziś obchodzimy jako święto Opieki Matki Bożej (Pokrowa Preświatoj Bohorodzicy), to nic innego, jak efekt tego poręczenia z 33 roku przy krzyżu.
I trzecie wydarzenie. Rok 1507. Król Zygmunt I potwierdza decyzję Aleksandra Chodkiewicza o przekazaniu włości choroszczańskiej monasterowi w Supraślu. Data ta ? umowna ? daje początek społeczności prawosławnej na tych ziemiach ? to początek miasta.
Dla nas to wydarzenie jest istotne na tyle, że wykazuje nierozerwalną więź tych terenów z chrześcijańskim wschodem. Oto Aleksander Chodkiewicz funduje pierwszą prawosławną świątynię na tych ziemiach, oto tenże Chodkiewicz przekazuje te ziemie Ławrze Supraskiej ? najważniejszemu ośrodkowi monastycznemu na tych terenach.
Dalsze losy parafii Choroszcz różnie się toczyły. Miała wzloty i upadki. Parafia, jak całe prawosławie na tych terenach, doświadczyła trzech kataklizmów: unii brzeskiej, bieżeństwa i powojennego okresu wysiedleń. Ale, jak widać w dniu dzisiejszym, opieka Matki Bożej nad świątynią i nad tym miejscem trwa. Mimo że wielu złych ludzi chciało, aby wschodnie chrześcijaństwo na tych ziemiach przestało istnieć, ono trwa. Dzięki opiece Matki Bożej niecne plany nie zostały zrealizowane.
A my dzisiaj możemy się cieszyć, że społeczność prawosławna przeżywa swój rozwój. To powód do radości, ale i do refleksji, że Matka Boża powierza nam zadanie ? troskę o zbawienie nasze i wszystkich, którzy są z nami.
Po liturgii biskup Jakub, w uznaniu zasług o. Andrzeja Bołbota, proboszcza parafii Opieki Matki Bożej w Choroszczy, wręczył mu order świętej równej Apostołom Marii Magdaleny II stopnia. A burmistrz Choroszczy, Jerzy Ułanowicz, przekazał pamiątkowy dyplom ze słowami uznania za zasługi dla parafii i miasta.

Autor: Michał Bołtryk